İşte Türk Subayı...(okumanızı isterim)

Hakan Evrensel emekli bir subaydir. Güneydogu Anadolu'da terörle
Mücadele etmistir. Evrensel daha sonra istifa ederek, Güneydogu
Öyküleri-1,2,3 adli üç kitap yayinlamistir.

Bu kitapta subay, doktor, hakim, savci, er Güneydogu Anadolu'da
emperyalizmin isbirlikçisi PKK'ya karsi mücadele edenlerin mücadele
anilari anlatilir. Üç kitap ta defalarca basilmistir. Simdi üç cilt
bir arada "Güneydogu Öyküleri" adi ile yayinlandi. Ogullarinin
yigitligini anlamak isteyen bir milletin okumasi gereken bir kitaptir
Evrensel'in kitabi. Bütün kitapçilarda bulmak mümkün. Size bu
kitaptan bir hakimin anilarini aktarmak istiyorum.

Güneydogu'nun küçük bir ilçesinde görev yapan hakim, ilçe disindaki
lojmanindan görünen karakolun bir gecesini söyle anlatir:


"Lojmanimizin balkonundan o karakol görünürdü. Yaklasik bir aydir her
istihbarat kaynagindan karakolun basilacagi haberi geliyordu. Üstelik
baskinin simdiye kadar yapilanlardan çok daha büyük olacagi
söyleniyordu.

Yakin birliklerden timler getirildi, karakolun etrafina mayinlar
dösendi, agir silahlarla takviyeler yapildi ve baskin beklenmeye
baslandi. "En son gelen istihbaratta baskinin saati ve baskina
katilacak terörist sayisi
bile veriliyordu. 22:10, 500 terörist. Karakol o gün basilmadi."Bir gün
sonra, bildirilen saatte cehennem basladi. Balkonumuzdan izledigim
dehset dolu manzarada, daire haline gelmis teröristlerin, dairenin
ortasina, gecenin karanliginda atesleri parildayan silahlari
ateslediklerini görüyordum.
Karakolun, havan ve roket mermilerinin patladigi yerde oldugunu
biliyorduk.

Tam anlamiyla çember içine almislardi. Lojmandan ayrilip dogruca
jandarmanin binasina gittik. Karakolun merkezi, telsizle, sürekli
timlerden
durumlarini bildirmelerini istiyor; dis emniyette bulunan timler de
bu çagrilara cevap veriyor, havan ve uçaksavar atesi istedikleri
yerleri de tarif ediyorlardi.

"Bir süre sonra telsiz konusmalari, timlerden birinin üzerine yogunlasti.
Timden bir türlü cevap alinamiyordu. Üst üste, defalarca çagri
yapiliyor ancak bir türlü timle irtibata geçilemiyordu. Konusmalari
takip eden askerler timden ümitlerini kesmislerdi. Ama bir yandan da çagrilar devam ediyordu. Bir saat kadar sonra, telsizden bitkin bir ses duyuldu:
"Yaralilarim var, yaralilarimi alin."
Tüylerimiz diken diken olmustu. Hemen cevap verildi. "Tamam Suat 3,
sakin olun, az sonra birlik çikacak. "Ilk yarali haberi, bu
saatlerdir aranan timden gelmisti. Tim komutani konusurken arkadan
silah sesleri
duyuluyordu.

Herkes bu sözler üzerine yorum yapiyordu. Telsizin basindaki tim
komutanlarindan biri, bu timde sehit oldugundan emindi. Merkezden
tekrar çagri yapildi. "Suat 3 , irtibati kesme. Sakin olun!" Cevapta
bir degisiklik olmadi :

"Yaralilarim var. Kan kaybediyorlar. Yaralilarimi alin!" "Ve tam bir
buçuk
saat, beser dakika arayla Suat 3 kodlu timle muhabere aynen bu
sözlerle sürdü : "Yaralilarimi alin" , "Sakin olun, geliyoruz.
"Hepimiz o time kimsenin yardima gidemeyecegini çok iyi biliyorduk.

Karakola düsen mermi sayisinda azalma olmuyor, aksine, takviye alan
teröristler baskinin siddetini gittikçe arttiriyorlardi. Kimsenin,
degil karakolun disina çikmak, mevzi degistirebilecek firsati dahi
olmadigi apaçikti. "Bir süre sonra, Suat 3'ün telsizinden hirs dolu
kelimelerini isittik:

"Hemen gelip yaralilarimi almazsaniz, karakola dönüp bölügü
tarayacagim.
"Hepimiz sok olmustuk. Hemen tabur komutani devreye girdi. Hemen
hemen Ayni sözcüklerle tim komutanina sakin olma çagrisi yapti. Ama
ise yaramiyordu. Tim komutani "Yaralilarimi alin!" disinda baska bir
sey demiyordu. Tabur komutaninin da telsizi birakmasiyla, bir saat
kadar daha tim komutanindan ses çikmadi. Birer dakika arayla yapilan
yogun çagrilara
cevap vermedi. Hepimiz tim komutaninin da sehit oldugunu düsünüyorduk.
Içim
burkuluyor, basim dönüyor, tanik oldugum bu anlardan nefret ediyordum.
Telsizin basina tim komutaninin okuldan devre arkadasi geldi. Son bir
ümitle eline mikrofonu alip, cevap beklemeden, telsizin kodlarini da
kullanmadan, konusmaya basladi: "Devrem ben Hüseyin. Geçmis olsun
devrem.
Biraz daha dayan olur mu? Bak destek timleri yola çikti. Sana dogru
geliyorlar. Devrem aman pes etme olur mu?"
"Telsizin mandalini birakip beklemeye basladi. Hepimiz Motorola
marka,duvara monteli telsiz cihazinin hoparlör kismina gözlerimizi
dikmis bekliyorduk. Ve konustu : "Devrem, bölük komutani nerde?"
Hepimiz derin bir
"Oh!" çektik. Telsizden, "Izinde devrem" yaniti verildi. Suat 3 ,
artik tükenen bir sesle konusmayi sürdürdü: "Ne olur yaralilarimi
alin. Bende yaraliyim. "O ana kadar kendisinin de yarali oldugunu
söylememisti.
Hepimiz
donup kalmistik. Telsizin basindaki devre arkadasi da bu sözü üzerine
mikrofonu firlatti ve odadan çikti. Ben kapinin hemen esiginde ayakta
duruyor,duyduklarim ve gördüklerimle bir tarihe taniklik ettigimi
düsünüyordum. "Ben de yaraliyim" dan sonra yine ses kesildi. Sabaha
kadar hiç konusmadi Yüzlerce kez yapilan çagrilara cevap vermedi.

Artik onun sehit olduguna ben de inanmistim. "Gün agarirken hepimiz
yorgun düsmüs, telsizden yapilan "Suat 3, Konusan Suat, Cevap ver!"
çagrisindan bikmis halde bir kösede yigilmisken,
birden telsizin mandalina basildigini fark ettik. Telsizden silah
sesleri geliyordu. Ve on on bes saniye sonra hayatim boyunca
unutamayacagim bir Istiklal Marsi dinlemeye basladim. Mandala sürekli
basildigi için bütün telsizlerin konusma imkani durmustu. "Çatismanin
altinda yarali bir tim komutaninin, makamiyla söyledigi Istiklal
Marsi'ni dinliyordum. Gözlerim dolmustu. O ana kadar duydugum en güzel
Istiklal Marsi'ydi.

Birinci dörtlügü bitirdi. Ikinci dörtlükte sesi çatallasti. Kelimeler
uzadi. Ama marsi söylemeyi birakmadi. Bozuk bir ses tonuyla, kendini
zorlayarak okumaya devam etti. Marsi bitirdiginde, ben de bitmistim.
Hemen
orayi terk ettim."

Toplam 22 sehidin verildigi o baskin gecesinde, vücuduna saplanmis 7
merminin acisiyla söyledigi Istiklal Marsi'ni ruhuma isleten tim
komutaninin ölmedigine ise hala inanamiyorum. "Hakimin anilari burada
sona eriyor. Iste benim Türk subayindan anladigim budur. Vücudunda
yedi mermi oldugu halde makami ile istiklal Marsi söyleyen adamdir...